Karanlýktan
Aydýnlýða açýlan
Gözlerin heyecanýnda,
Atýyorum adýmlarýmý
Kapýndan içeri.

Toprak ile suyun
Birbirine sarýldýðý gibi
Sarýlýyor ellerimiz;
Ve ilk defa görüyor
         Bu gözler
Bu kadar yakýndan seni.

Harflerin üzerinde
Çaðlayanlar gibi
Akan parmaklarýn,
Anadolu köyünde
Yosun tutmuþ
Bir bað gölü gibi
Durgunlaþýyor;
Ve Hoca Nasrettin'le
                  Coþuyor
Daha çýlgýn
     Daha hoyrat
         Daha deli.

Gökyüzü gibi mavi,
Çiçekler gibi renkli
         Duygularla
Atarken adýmlarýmý
Kapýndan dýþarý;
Yazdým gönlümde
Senin adýna açtýðým
Ýlk beyaz sayfaya:
Engin yürekli
         Güzel insan.

                Ýlyas Emre

Geri "Ren'e Akan Siirler" sayfasina