DOKUNMAYIN DA
BÜYÜSÜN ÇİÇEKLER



Sarılsınlar
Zamanın ince tellerine,
Tanısınlar derinliklerini
Yaşamanın...
Ulaşsınlar
Şiirsel görüntülere.

Zaten
Gürültüler,
Toz yığınları
Tedirgin ediyor onları...
Sadece bu da değil
Kuşkuları...
Karşı koyamıyorlar
Saldırgan böceklere.

Titreşimlerinde
Özlülükleri ;
Kıpırdayışlarında
Erdemlikleri gizli onların.

İpuçları sezgilerinde
Dostluklarının...
Yerlerinde
Güzel ve anlamlı onlar...
Oyuncakları değil
Tutkuların.

Dokunmayın da
Büyüsün çiçekler.


                Üzeyir Lokman ÇAYCI
                        Paris, 08.03.2000


Geri "Siirler alfabesine" sayfasina

Geri "Sairler alfabesine" sayfasina