Her Şey Pahalı; İnsan Ucuz!...

Şu benim güzel ülkemde
Herşey pahalı, insan ucuz
Kimi dertte, kimi demde
Her şey pahalı insan ucuz!

Odun gibi can yakıyor
İnsancıklar hep bakıyor
Oluk oluk kan akıyor
Her şey pahalı İnsan ucuz

Hastaneler dolu kuyruk
Kan pahası olmuş erik
İnsandan pahalı ferik
Her şey pahalı İnsan ucuz

Uzayan dallar kırılmış
Güzel duygular vurulmuş
'İnsan pazarı' kurulmuş
Herşey pahalı,İnsan ucuz

Şah Turna bağrımda gama
Tüm çeyreğe olmuş yama
İnsan çok değerli, ama
Herşey pahalı, insan ucuz
Can ucuz,ten ucuz,kan ucuz!....

Birçoklarimiz hayata yillari sigdirdik; ama yillara hayati sigdiramadik! Mahmur gözler
de yasami ogduramadik. Deniz olduk deryaya aktik; ama kendimize bir yagmur yagdirama
dik.Hep baskalari için yasadik. Daglari astik; ama kendimizi asamadik. Yasattik, yasamadik!
Oysa, yasam; tasada ve kivançta bir olmaktir. Gür olmaktir, özgür olmaktir...
Insanin 'hersey için degil'; herseyin'INSAN' için bir yasam, memleket ve dünya davasin
da deva bulabilir Insanlik ancak...!Insanin insan derdi degil, insanin insan merdi oldugu bir
kardeslik bahçesinde yar-yaran olunur. Bu bir düs degil. Gerçek olacak, olmalidir elbet...

DÜSÜM GÜNES'TEN AYDINLIK!

Velev ki, düs dahi olsa bu kutsal idealler?..Düsü bile ne güzel. Ki,Sevgi-Dostluk-Özgürlük ve paylasim baginda 'agacimiz dökmesin' gazel!...Ancak, insanlik evrimi, hep devinimi ve gelisi
mi gösterdigine göre,tüm güzel idealler düs olmadi ve olmayacaktir da...Sancili da olsa...
Hasretimiz nazlidir. Damla damla berrak pirinç gibidir. Kankirmizisi yediveren güldür.
Ugruna birçok büyük bedeller ödendi. Ne dünya parçasi canlar kurban edildiler! Yildizlar kaydilar!...Ki,insanligin,esenligin davasini yaydilar. Ne döndüler ve ne de caydilar. Onlar ki,gece karanliginda birer ay'dilar. Oklarindan firlayan yaydilar. Menzile kosan küheylan atiy
dilar. Bazen de erismeye,irismeye,çogalmaya,büyümeye muhtaç taydilar. Safakta kosacak gün
leri saydilar.Belki,deneyimsiz,belki erkendiler yataktan kalkip, yola çiktiklarinda. Ama, ne ku
sur; ne de hataydilar. Çatal yürektiler,'pak erek'tiler, Insan Onurunu kurtarma davasinda...!

BASTA INSAN OLABILMEK!...

Ey Can,Cananim mesele
Basta Insan OLABILMEK
Ölürken de, yaran ile
Yasamayi BILEBILMEK

Nakarat: Güler mi tok; aglarken aç?!
Düz ovaya gider yamaç
Ne olursa olsun; amaç
Basta Insan OLABILMEK
Insan gördüm nice nice
Kimi net, kimi bilmece
Siar Can,girift; iç-içe
Kesirleri BÖLEBILMEK
Basta Insan OLABILMEK!...
Nakarat:.......

Evet Dostlar, sallayalim Insanlik gemisini. Deniz dalgalari büyüsün! Batan gemiyi ilk terke
denler fareler olurmus. Insan onurunu yasatmak adina; düsürülmüs batik farelerden olmamak için...Haydi bre, Insan olmanin mücadelesine,sevgi ile,is ile,as ile...Serde fikreden bas ile.
INSANIN HER SEY IÇIN DEGIL; HERSEYIN 'INSAN IÇIN' OLDUGU bir 'Yasam',
'Memleket' ve 'Dünya' için. Dostlukla,sevgiyle kalin!...

                Söz ve Müzik: Ozan ŞahTurna

Geri "Siirler alfabesine" sayfasina

Geri "Sairler alfabesine" sayfasina