O Z U
M
Ozunu unut ,dediler.
Ates sactilardort yanima!
Geceler karanlik , gunduzler karanlik !
Disarida , yalniz, bir kusun ugultusu:
Duzehsiz ve sadik !
Korudu yitmekten beni...
Gecmisini unut !
Tukur topraga turkunu , dediler.
Tukurdum ve gozumle gordum;
Oyle sasirdi ki toprak:
Duzensiz ve sadik !
Korudu yitmekten beni...
Umudu unut , dediler.
Unut ne varsa yuzyillarin koynunda !
Ufukta gorundu
Mor kizilsi bir gunes:
Duzensiz ve sadik !
Korudu yitmekten beni.
Iste varim , varmisimi
Ozumden oncelere dogmusum !
Erimemistim...
Evet !
Ozumdeki tikelligimdir yasatan beni...
Ocak
1986
M. Sansar
Geri
"Siirler alfabesine" sayfasina
Geri
"Sairler alfabesine" sayfasina