sen bana daha az acır
beni daha çok severdin eskiden
yıldız düşerdi
öpüştüğümüz taraçaya
yavru ağzi bir sızı
bırakırdı dişlerin

adını bilmediğim
bir çiçeğe benzerdin
hani sularda açan
uğruna ölünesi
akşam akşam ay tozuna
bulanırdi
göğsünde biryerlerin

bulutlar ertelese yağmurlarını
safi karanfil kokardı geceler
bir gözün üzünçten
hüznünde kol kola
mandolinli öğrenciler

şimdi en sevdiğim tablo
duvara dönük
meğer yanarken yürürmüş orman
meğer hızıyla geçen günlerden
sen bana daha az acır
beni daha çok severdin eskiden

                Hamdi Özyurt

Geri "Siirler alfabesine" sayfasina

Geri "Sairler alfabesine" sayfasina