Yemyeşil umutlarımız vardı seninle..
O sahil kenarında ellerini avuçlarıma alıp,
Şiirler okur, masallar anlatırdım sana..
Gök yüzündeki yıldızlar tanırdı ikimizi..
Martılar dalgalara,
Dalgalar sahillere anlatırdı sevgimizi..
Oysa şimdi yoksun...
Sensiz yaşamak öyle zor, öyle anlamsız ki..
Ne yağmurların özlemi kaldı artık..
Ne suyun, ne de ekmeğin tatı..
Senin ayrılığınmış ölümün adı...
Ben yine de o sahile, o yerlere yalnız gidiyorum..
Akşam üsleri..
Yalnız ümitsiz ve bitkin...
Şarkılar kurşun gibi yüreğime saplanıyor...
Dayanılmaz acılarla doluyum...
Sonra güzel gözlerin, saçların geliyor aklıma..
Kahroluyorum...

                Fikret Malkoç

Geri "Siirler alfabesine" sayfasina

Geri "Sairler alfabesine" sayfasina