Sana bir eylül ikindisinde seslendim, ta uzaklardan.
Gözümde yaşlar, gönlümde özlemlerle...
Bu kalp, bu gözler ağlamaklı
Susuz topraklar misali hasret sana...

Sana hasret yarınlarım.
Sen çölde yağan yağmur, sen dal üstünde açan çiçek.
Sen gülücükler dağıtan hayalimdeki sevgili.
Miniminnacık dudaklarınla söylemezsin sevdiğini.
Beni hasret bırakırsın sevdalarıma.
Hazan getirirsin yaşanmamış yarınlarıma.
Beni esir etmişsin tavırlarına...

Uykularım yarım kalmış gecelerde....
Masamda kırık dökük anılarım
ve ben...
Sana şiirler yazmış bu yürek...
Kahrolsun bu eylül ikindileri, çekilmez oldular!
Aklıma bile gelmezdi böyle ayrılıklar
Şimdi mazi oldu o güzel anılar, hatıralar...

Öyle ansızın, öyle habersiz gittin ki
Ardından iki damla yaş dökmek bile nasip olmadı!
Şimdi her yağmur damlası seni hatırlatıyor.
Ve ben eylül yağmurlarından da nefret ediyorum.
Gözlerim dalıyor her yağmur damlasına
Yüreğim ıslanıyor,
Üşüyorum...
Anlamasan da!
Şimdi sevda türküleri söylüyorum
Yağmurlu Istanbul ikindilerinden...
Şimdi sensizliğe ağlıyorum
Yüreğim paramparça!
Şimdi seni arıyorum
Hasret sana sahildeki kumsal, parklar ve masamız...
Hasret sana yağmurlu eylül ikindileri...
Gelde bitsin bu özlem, bu yakarış
Gelde bitsin sana olan hasretim...

                Fikret Malkoç

Geri "Siirler alfabesine" sayfasina

Geri "Sairler alfabesine" sayfasina