FARELER



Düşünceler üstü boyutlarda
güzelliklerin anlamı yok oluyor
derinliklerden gelen boğuk nefesler
hayat kadınlarının günlük konuşmalarına
hiç benzemiyorlar
gür sesleri kesmek GÜÇ
saatler durabilselerde

geminin başını
farelerin yiyeceği belliydi
kan yerinde durmaz
sonla göz göze gelindiğinde
çırpınmadı da değil
her gemi gibi
o da
kendi esrarıyla gömüldü soğuk karanlıklara

katil ilk kurbanından kaçamadı
bağışlanabilir miyim? diye gözyaşı dökse bile
kurban ise
bu merhamet gösterisi karşısında
kendini katilinden üstün görmekte

                  ... y       a       f       a      r       e       l      e       r ?


                Cem Güneş


Geri "Siirler alfabesine" sayfasina

Geri "Sairler alfabesine" sayfasina