bir romandan çaldım ölmez otunu,

ayşenin eteklerinden.

öylece ayrık, ayrık bitiveren,

olmadık yerde

papatya gibi açıveren,

ne munzur şeylerdir.

bir ekinin dibinden çıkıveren,

benim ,ben ,

ben yarattım,

ne sümbül ,ne de kır çiçeği

benim bittiğim kadar,

bitemezler;

en olmadık yerde.

                Bayram Bagcı

Geri "Siirler alfabesine" sayfasina

Geri "Sairler alfabesine" sayfasina