AKLIMIN
YETMEZLİĞİ
bu gün yine ıslandım yağmurda,
ellerim üşümüş, omuzlarımı çekmişim.
dizime kadar ıslandığımı hiç farketmemişim.
ne ıslak gökyüzü, nede yer
almışım gövdemi kollarımın arasına
sokak, sokak yürümüşüm.
hiç aklıma gelmedi
bir sabahcı kahvesinde,
hani sobanın yanında buğulana, buğulana
sıcak bir çay içmemişim.
onca yağmura rağmen
seyrek saçlarımın arasından,
kafa derimi yüzen damlara
hiç aldırış etmemişim.
aksimi görmüşümde
onu bile tanımamışım.
su birikintileri içinde kafama
basa, basa yürümüşüm.
bir saçak altında durmayı
bakkal tentesi altına sokulup
elimi cebime atıp
bir cigara sarıp tüttürmemişem.
hay benim deli başım,
hay akılsızım,
dar geldi odalar
penceremin önünde demlenip
yağmura içeriden bakmak
neyine yetmezdi acep.
biliyorum duramazdın
yüreğin daraldığı yerde,
pencereden nasıl keyifle bakardın
sancılanırdın bilirim aynı hüzünleri
buğulu pencereden bakarken
bi, bir yeniden yaşardım.
Bayram Bagcı
Geri
"Siirler alfabesine" sayfasina
Geri
"Sairler alfabesine" sayfasina